Алеся Наварро Академия Ринвуд. Ученица темного мага скачать бесплатно fb2 и epub

Не судзіце кнігу па вокладцы - фраза збітая, клішаваная і неверагодна назойлівая. Шмат розных гісторый, сапраўды цудоўных, хаваюцца пад непрывабным знешнім бокам кардона, які чамусьці выдавец дапусціў да друку. Але тут... Актрыса Хлоя-Грэйс Морац, што неўзабаве абдымае за плечы адрэтушаваны Вядзьмак з аднайменнай  камп'ютарнай гульні - так і хочацца спытаць, што курыў дызайнер вокладкі. Першае маё знаёмства з серыяй "Акадэмія магіі" падкасіла афармленне кнігі. Гучыць да крыўднага смешна. А далей - цікавей.Дрэнна прапісаную светабудову і жудасных стварэнняў нават не спрабавалі выправіць. Чытача пазнаёмілі з парачкай краін, згадалі пра хадзячых мерцвякоў і, мабыць, вырашылі, што гэтага дастаткова для тако каб паглыбіцца ў гісторыю. А мне мала! Мне мала тых дробак, якімі мяне накармілі, я галодная як воўк. Нават Акадэмію Рынвуд, дзе адбываюцца асноўныя падзеі кнігі, я амаль што і не ўбачыла. Вучобу аўтар увогуле кінула.І быццам бы я павінна была атрымаць шматабяцаючае любоўнае фэнтэзі, але ад любоўнай лініі, якая з'явілася толькі на апошніх старонках, мяне ледзь не званітавала. Не думала, што ўзнікшае раптам пачуццё можа быць настолькі дрэнным. Апынулася, можа. І гэта ўлічваючы тое, што ўсю кнігу галоўная гераіня кідалася паміж зусім іншымі асобамі. Адкуль ўзялося каханне да трэцяга - незразумела. Прывядзьмарыла, халера, яны ж магі (іншага тлумачэння я не бачу).Героі атрымаліся нежывымі. Ім я не спачувала, разам з імі не радавалася, а абыякава назірала з боку. Развіцця яны так і не атрымалі. Добрую палову можна было б спакойна выкінуць з сюжэту - нічога істотнага б не змянілася.Ды і галоўны злодзей падкачаў. Не забілі ў першы раз, ён і вырашыў пакачаць, пакуль наша галоўная гераіня падрасце, а ў выніку тая і не спатрэбілася ўвогуле. Нейкая бязладная выйшла фінальная бітва - ні даць ні ўзяць. Незразумела, як персанажы памерлі і засталіся жывыя, калі, па сутнасці, без гэтага можна было абысціся. Аднак для гэтага прыйшлося б цэлую кнігу перапісваць, каб выйшла нешта годнае.Змяніўшы сваё меркаванне пра кнігі, я зразумела, што ставіць ім нулі па меншай меры несумленна. Вышэйшай узнагароды гэтая гісторыя дакладна не заслугоўвае, але і на адзінку тут таксама са скрыпам набіраеш (і ўсё ж дзеля старанняў аўтара пастаўлю).